Saturday, June 27, 2009

ఒక వేసవి సాయంత్రం...

బెంగళూరు వచ్చి ఇన్ని రోజులైనా నన్నొక్కసారి కూడా బయటికి తీసుకు వెళ్ళరా అని గొడవపెడుతుంటే, ఇక తప్పక - తప్పనిసరై Freedom Park కి బయలుదేరాం మా కజిన్ ని తీసుకుని...

అర్ధమైంది కదా, మేమెక్కడికి వెళుతున్నామో! అదేనండీ Freedom Park!

పేరేంటా అదోలా ఉంది, అనుకుంటున్నారా... వస్తున్నా అక్కడికే వస్తున్నా.. ఒకానొకప్పుడు కేంద్ర కారాగారంగా ఉన్న ప్రదేశాన్ని ఈ మధ్యే ఉద్యానవనంగా మార్చారు. అక్కడికే మా ఈ ప్రయాణం...

మెజెస్టిక్ నుండి మైసూర్ బ్యాంక్ కి వచ్చేదారిలో శేషాద్రి మార్గ అని ఉంది.. ఆ రోడ్డులో మహారాణీ డిగ్రీ కాలేజీ ఎదురుగ్గా ఉన్నదీ ఉద్యానవనం..

పార్కు ప్రధానద్వారం వైపు వెళ్ళబోతుంటే మన జాతీయ చిహ్నం నాలుగు సింహాలు ఠీవిగా కనిపిస్తున్నాయి.. చూడండి ఆ రాజసం!



ఇదిగో ఇక్కడ ఉంది ముఖద్వారం...





లోపలికి వెళ్ళబోతుంటే వివరాలతో మ్యాప్ ప్రక్కనే ఉంది..













ప్రస్తుతానికి ప్రవేశ రుసుము ఏమీ లేదు కానీ, దాని కోసం ఏర్పాటు చేసిన కౌంటర్ ఇది...











అలా లోపలికి వెళ్ళామా, ఒక తెమ్మెర అలా పలకరించి వెళ్ళింది.. ఇంకొంచెం లోపలికి వెళ్ళగానే నీటి తుంపరలు పడుతున్నాయి.. వర్షమా ఏంటి అని చూస్తుండగానే ఎదురుగ్గా Water Fountain.. అసలే ఎండలు మండిపోతున్నాయేమో, ఆ నీళ్ళ దగ్గర అలా నించుంటే ఎంత హాయిగా ఉందో...




ఇంకా ఏమేమి విశేషాలున్నాయో చూద్దామని అక్కడి నుండి కదిలాము..

Side ways కూడా వైవిధ్యంగా మలిచారు.. ఇంకొద్ది దూరం లో Amphi Theatre.. అప్పుడే ఏదో ప్రదర్శన మొదలుపెడుతున్నట్లున్నారు, మ్యూజిక్ బ్యాండ్ వాళ్ళు.. తమ గిటార్లు, డ్రమ్స్ సరి చేసుకుంటున్నారు.. ఒకతనేమో ఏదో మాట్లాడుతూ అందరినీ ఆహ్వానిస్తున్నాడు..

సరే ఇంకా చూడాల్సింది చాలా ఉంది, మళ్ళీ వద్దాం ఇక్కడకి అని ముందుకెళ్ళాం.. పిల్లలు ఆడుకోవడానికి ఓ వైపు ప్రత్యేకంగా.. అలా ఇంకో ఫర్లాంగు వెళ్ళగా జైలు బ్యారక్స్... వీటిల్లో అద్వానీ, వాజ్ పేయి లాంటి వాళ్ళు ఎలా ఉన్నారో అనిపించింది.. చెప్పలేదు కదూ, ఎమర్జెన్సీ సమయంలో, జాతీయ నాయకులని చాలా మందిని ఇక్కడే ఖైదు చేశారట.. వారిలో అద్వానీ కూడా ఒకరు.. తదనంతర కాలంలో ఈ జైలు పార్కు గా మారడం, దాన్ని అద్వానీ తన చేతుల మీదుగా ప్రారంభోత్సవం చేయడం జరిగింది.. ఈ విషయాన్ని ఆయన తన బ్లాగు లో కూడా ప్రస్తావించారు..




ఆ బ్యారక్స్ లో ఒక మనిషి కూడా ఉన్నాడండోయి.. మా తమ్ముడేమో, అదిగో మనిషి ఉన్నాడు.. అదేంటి అలా ఉన్నాడు అని మాట్లాడేస్తుంటే నేనేమో ప్రక్క నుండి, అలా అరవకురా.. ఇక్కడ అందరికీ తెలుగు అర్ధమవుతుంది.. నువ్వు అలా అంటే ఏమనుకుంటారో అని లోపలికి తొంగి చూశా.. చూస్తే అది ప్లాస్టర్ ఆఫ్ ప్యారిస్ తో చేసిన బొమ్మ..!



కాసేపు అక్కడే ఉండి, కొన్ని భంగిమలు తీసుకుని బయలుదేరాం.. అక్కడక్కడా బెంచీలు, కూర్చోవడానికి వీలుగా చదును చేసిన గడ్డి, తోటివాళ్ళతో పరుగులు తీస్తున్న పిల్లలు, కబుర్లాడుకుంటున్న స్నేహితులు, పత్రికలు తిరగేస్తున్న పెద్దలు.. ఇలా వాతావరణమంతా ఆహ్లాదకరంగా ఉంది.. మేము కూడా కాసేపు కూర్చుని పిల్లగాలిని పలకరించి, గడ్డిపూలతో ఆటలాడి ఇంకే మిగిలున్నాయో చూసొద్దాం అని కదిలాం..






కొంచెం దూరంలో వాచ్ టవర్.. జైలు వినియోగంలో ఉన్నప్పుడు, ఇక్కడ నుండే పహారా కాస్తుండేవారు..







ఆ ప్రక్కనే ఓ భవనం.. ప్రస్తుతానికి దాంట్లో ఏమీ లేవు కానీ అప్పుడప్పుడూ ఏవైనా ప్రదర్శనలకి ఉపయోగిస్తూంటారట..



ఆ భవనానికెదురుగ్గా జైలు మ్యూజియం.. వివిధ సమయాల్లో ఇక్కడ ఉంచబడిన ప్రముఖులు, వారి వివరాలు.. అలానే జైలుని సందర్సించిన వారి వివరాలు అన్నీ పొందుపరిచారు.



ఇప్పటి వరకూ అసలు విషయం చెప్పనేలేదు.. కారాగారం గా ఉన్న ప్రాంతాన్ని హాయిగొలిపే ఉద్యానవనంగా తీర్చిదిద్దిన ఆర్కిటెక్ట్స్.. Soumitro Ghosh, Nisha Mathew-Ghosh ..జాతీయ స్థాయిలో జరిగిన బిడ్ లో అవకాశాన్ని అందిపుచ్చుకుని, ఈ థీం పార్క్ రూపొందించారు.. దీనికి గానూ, జాతీయ-అంతర్జాతీయ స్థాయిలో అవార్డులు, రివార్డులు లభించాయి.. వాటిల్లో ప్రముఖమైనది - Cityscape and Architectural Review Awards (2007) in Dubai..

ఈ ఉద్యానవనం నెలకొల్పడానికి ఉన్న ప్రముఖోద్దేశ్యం - సమావేశాలు, నిరసనలు లాంటివి నిర్వహించడానికి.. అసలే ఇక్కడ రోడ్లు అవీ సరిగ్గా ఉండవు, ఒక గజం స్థలం కూడా ఖాళీగా దొరకదు.. నగరం నడిబొడ్డున పెద్ద సంఖ్యలో సమవేశాలు గట్రా నిర్వహించుకోవడానికి దీన్ని ఏర్పాటు చేశారు...

ఎప్పుడూ మాల్స్, సినిమాలు, షాపింగ్ తప్ప ఏమి లేని బెంగళూరు వాసులకి కాసింత ప్రశాంతత దొరికే ప్రదేశం..

Tuesday, June 2, 2009

ఎందుకో ఇలా...

గాలి రివ్వున వీస్తోంది.. మరీ చల్లగా లేదు, వేడిగా లేదు. అటూ-ఇటూ గా ఉంది.. ఎంత కాలమైందో ఇంత గాలిలో ఇలా కూర్చుని!! మనుష్యులు, ఇళ్ళు, పొలాలు.. ఇలా అన్నీ ఒకదాని వెంట ఒకటి వెళ్ళిపోతున్నాయి.. కాదేమో, నేనే వీటన్నిటికీ దూరం గా వెళ్ళిపోతున్నా... వీచే గాలికి వెంట్రుకలు మొహానపడుతుంటే సరి చేసుకుంటూ, చున్నీ ని భుజాల నిండా కప్పుకున్నా. అప్పటిదాకా మామూలుగానే ఉన్నది, చున్నీ కప్పుకోగానే కొంచెం చలిగా అనిపించింది.. చటుక్కున జర్కిన్ పెట్టుకోలేదు అని గుర్తొచ్చింది.. అంతే అప్పటివరకు చల్లగా లేని వాతావరణం అదాటున చల్లబడిపోయినట్లు, జర్కిన్ లేక నేను గడ్డకట్టుకు పోతున్నట్లు అనిపించింది.. ఏదో ప్రయాణం బావుంది కదా అని ఆనందపడ్డ మనసు, ఇక నస పెట్టడం మొదలుపెట్టింది.. ఎందుకు జర్కిన్ తెచ్చుకోలేదు అని దాని అభియోగం.. మరీ అంతలా సూటిగా ప్రశ్నిస్తే, ఏమని చెప్పగలను..! ఏదో హడావిడిగా బయలుదేరాల్సి వచ్చింది, దాంతో మర్చిపోయా.. అంతమాత్రానికే కోర్టులో ముద్దాయిని అడిగినట్లు అడిగితే ఎలా.. అయినా అడిగినందుకు కాదు బాధ, ఇక ఆ విషయం గురించే తలుచుకుని తలుచుకుని కుమిలిపోతుంటే నేను ఏం చేయగలను.. ఈ మనసెప్పుడూ ఇంతే.. ఏది లేదో దాని గురించే ఆలోచిస్తూ ఉంటుంది, ఉన్నదాన్ని పట్టించుకోదు లేని దాని ఊసు వదిలిపెట్టదు...


అయినా జర్కిన్ గురించి ఆలోచించీ, చించీ గొంతెండిపోతోంది.. కాస్త నీళ్ళు తాగుదామని బాటిల్ కోసం చూశా.. అక్కడ ఉంటే కదా, అది కనిపించడానికి..! అసలే ట్రాఫిక్ జామ్ లో ఇరుక్కుపోయి, ఏదో చచ్చీ-చెడి, బస్టాప్ చేరుకున్నా. అప్పటికే అందరూ వచ్చేశారు, నాకోసమే వెయిటింగ్.. ఇక చేసేది లేక, వాటర్ బాటిల్ తీసుకోకుండానే ఎక్కేసా.. అప్పుడు తీసుకోని బాటిల్ ఇప్పుడు దాహం వేస్తే ఎలా కనిపిస్తుంది!!! ఈ లోపల ఆత్మ సీత మొదలెట్టేసింది.. నువ్వెప్పుడూ ఇంతే, కనీసం ఒక గంట ముందే బస్టాప్ లో ఉండాలని చెబితే వినవు.. ఇప్పుడు అఘోరించు.. ఇక మళ్ళీ బస్ ఆపేవరకూ, నీ మొహానికి నీళ్ళెక్కడి నుండి వస్తాయి...అప్పటిదాకా అలానే గొంతెండబెట్టు... అదేం చిత్రమో కానీ, అప్పటివరకూ లేని దాహం హఠాత్తుగా మొదలయ్యింది.. ఒక ప్రక్క చలి, ఇంకో ప్రక్క దాహం... ఈ దాహం ఎలా తీరేది లలల.. దాహం గురించి ఒక ప్రకటన కూడా ఉంది కదా.. ఈ మామిడిపళ్ళ దాహం తీరేదెలా లాగా ఈ మనసు దాహం తీరేదెలా..!!! అవునూ మామిడిపళ్ళంటే గుర్తొచ్చిందీ, ఇది మామిడిపళ్ళ కాలమే కదా... హు.. మునుపటి రోజులే వేరు...

ఎంచక్కా ఈ టైం కి, మా నాన్నగారు బంగినపల్లి మామిడి, కొబ్బరి మామిడి, పచ్చడి మామిడి, చిత్తూరు మామిడి, రసాలు, గట్టి కాయలు, పుల్ల కాయలు, పండ్లు.. ఒకటేమిటి ఎన్ని రకాలు ఉండేవో అన్ని ఉండేవి ఇంట్లో.. ప్రొద్దునే లేవగానే, టిఫిన్ - మామిడి కాయ పులిహోర, అన్నం లోకి, మామిడి కాయ పప్పు, మామిడి కాయ పచ్చడి సాయంత్రం - మామిడి పళ్ళ జ్యూస్, ఉప్పు-కారం అద్దిన మామిడి ముక్కలు, మళ్ళీ రాత్రి కి, ఇంకో మారు ఇవన్నీ లాగించి భుక్తాయాసం తో అలా కూర్చుంటే, ఊరికే మాట్లాడుతూ తినండి అని కొబ్బరి మామిడి ముక్కలు.. అబ్బా.. ఇక నా వల్ల కాదు, ఈ మామిడి పళ్ళు నేను తినలేను.. అయినా ఎంతసేపు మామిడి పళ్ళేనా అనుకునేదాన్ని.. సీన్ కట్ చేస్తే, నేను బెంగళూరు లో పడ్డా.. మనకి ఇక్కడ బయటకి వెళ్ళి కొనేంత సీన్ లేదు.. మొన్నొకసారి బుధ్ధి తక్కువై అడిగితే, వాడు కాయ 30 రూపాయలు అన్నాడు :( మామిడి కాయలు ఇంట్లో ఉన్నప్పుడేమో ఛీ వెధవ పళ్ళు అని తీసి పారేసి ఇప్పుడేమో అదే వెధవ మొహమేసుకుని మామిడి పళ్ళో అని అడుగుతోంది... ఎవరనుకుంటున్నారు ఆ అడిగేది, ఇంకెవరు ఉంది కదా -- మనసు అదే.. అన్నిటికి మూల కారణం...

ప్చ్.. ఉన్న కోరికలకి తోడు ఇప్పుడు ఈ మామిడి పళ్ళ జ్ఞాపకమొకటి!! హే అవునూ, మామిడిపళ్ళంటే గుర్తొచ్చింది.. ఇది ఎండాకాలం కదా.. నిన్నటి వరకూ, రోజూ ఎండలు చంపేసాయి.. అసలు మధ్యాహ్నం భోజనానికి వెళ్ళి రావాలంటే కష్టమైపోతోంది.. ఎంత ఎండలో బాబోయి... బెంగళూరు కూడా భగభగ మండిపోతోంది.. ఎండలు వద్దురా బాబూ అనుకుంటున్నా, అదేంటో సడెన్ గా ఈ రోజు ప్రొద్దున్నుండి మబ్బులు.. అసలు సన్ మాష్టారు కొంచెం కూడా తల బయటకి పెట్టలేదు.. ఎక్కడ నేను బయలుదేరే సమయానికి వర్షం వస్తుందో అని ఒకటే టెన్షన్.. ఎండ రావాలి భగవంతుడా అని ఎంత చెప్పినా వినిపించుకునే పరిస్థితిలో లేడు ఆయన -- ఏం చేస్తాం ఆయన అంతా event queue బేసిస్ మీద పని చేస్తాడు!!! ఛా ఎప్పుడూ ఇంతే.. కావాలనుకున్నదేది ఉండదు.. నిన్నటి వరకూ దానంతట అదే ఉన్న ఎండ, హఠాత్తుగా ఈ రోజు మాయమైపోవడం ఏంటి.. నిన్నటి వరకూ, కనీసం ముఖం కూడా చూపించని వాన, ఇప్పుడు తగుదినమ్మా అంటూ రావడమేమిటి...

అవునూ వానలంటే గుర్తొచ్చాయి... ఏముంది జూన్ వచ్చేసింది.. ఇక రాబోయేదంతా వానాకాలమే... ఈ బెంగళూరు లో మరీ చిరాకేంటంటే, ప్రొద్దునంతా ఎండగా ఉండి, ఉన్నట్లుండి వాన పడడం మొదలవుతుంది.. కొంచెం వాన వస్తే చాలు మా ప్రక్కనే ఉండే లేక్ కాస్తా లెక్క లేకుండా పొంగిపోతుంది..దాంతో వాహనాలు జారిపడడాలు, మనుష్యులు పడిపోవడాలు, గంటల కొద్దీ జాములు... అమ్మో, నా వల్ల కాదు -- ఏ దిల్ మాంగే ఎండ అనిపిస్తుంది... అనిపించడం వరకూ సరే, మనకి ఎన్నెన్నో అనిపిస్తుంటాయి.. కానీ ఈ మనసుంది చూసారు అది జరిగే వరకూ ఇలా పీడిస్తూనే ఉంటుంది.. అక్కడికేదో YSR లాగా నేను ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడు వర్షాన్ని, ఎండలని రప్పించేటట్లు..!!!!!

అసలు ఏ ఆలోచన లేకుండా ప్రశాంతం గా ప్రయాణం చేద్దామనుకున్నా -- ఉహూ ఊరుకుంటుందా, ఊరుకోదు జర్కిన్ తో మొదలుపెట్టి, దేవుడి పాలన దాకా తీసుకు వచ్చింది!! పోనీ అక్కడితో ఆగిందా, లేదే దాన్ని కాగితం మీద పెట్టేవరకూ ఊరుకోలేదు.. పోనీ అక్కడితో ఆపేసిందా, అస్సల్లేదు దాన్ని పబ్లిష్ చేసేవరకూ ఊరుకోలేదు.. ఇక అయిపోయిందా మహాతల్లీ అంటే, ఊ అప్పుడేనా, ఇంకా కామెంట్లు రావాలి, అది రావాలి, ఇది రావాలి అని సాగదీస్తోంది.. బాబోయి నా వల్ల కాదు -- మనసు దూరని కారడవులకి వెళ్ళిపోతున్నా నేను!!!!